- axıcı
- текучий.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
axıcı — sif. 1. Axmağa qabil olan; duru. Axıcı cisimlər. 2. məc. Səlis, rəvan. Bütün əsər boyu istər yazıçının təsvirlərində, istərsə surətlərin danışığında axıcı, ahəngdar, gözəl Azərbaycan dilinin musiqisi qulağımıza dəyir. M. İ.. Bütün müdərrislərimiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səlis — sif. <ər.> Rəvan, sərbəst, axıcı, hər cəhətdən mükəmməl. Səlis şeir. Səlis nitq. Səlis süjet. – Bir baxın, ana dilimizdə yazılan şeir nə qədər mövzun, nə qədər səlis, nə qədər də oynaq və bədiidir. M. S. O.. Bütün müdərrislərimiz ondakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
abdar — f. 1) sulu; 2) m. məlahətli, axıcı (səs, şeir və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cari — ə. 1) axan, axar, axıcı; 2) keçən, ötən; 3) indiki, hazırkı, hazırda cərəyan edən; 4) dəbdə olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəvan — f. 1) axan, gedən; 2) axıcı, səlis; 3) hazırlanmış, öyrənilmiş, əzbərlənmiş (dərs haqqında); 4) həyat; 5) diri, canlı; 6) düz yer, hamar yer … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sayil — ə. 1) soruşan, sual verən; 2) dilənçi, yolçu ə. axan, cərəyan edən; axıcı ə. hücum edən; hücumçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səlis — ə. rəvan, axıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səyyal — ə. 1) axan, axıcı; 2) maye … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cari — sif. <ər.> 1. klas. Cərəyan edən, axan, axıcı. Cari etmək – axıtmaq. Gülab vurma üzə, etmə göz yaşın cari; Gözüm çıxar, o gül üstündə şəbnəm istəmərəm. S. Ə. Ş.. Gözümdə cari edib əşki həm rəvan getmə! X. N.. Cari olmaq – 1) axmaq, tökülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dumduru — sif. 1. Lap duru, büllur kimi şəffaf. Dumduru su. – Araz gəlir daşınnan; Suyu qalxır başınnan; Əzəli dumduruydu; Bulandı göz yaşınnan. (Bayatı). Bu səssiz dərədəsə sular axır dumduru; Mürgüləyən qayalar sanki geyib zərxara. Ə. Cəm.. Küçənin hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duru — sif. 1. Maye halında olan, su kimi axıcı, sıyıq. Duru yanacaq. Duru palçıq. Duru xörək. // Həddindən artıq sıyıq olan, suyu çox olan, sulu. Duru qatıq. Duru dovğa. 2. Saf, təmiz, şəffaf, aydın. Vətənimin göyləri göllərindən durudur; Qoynunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti